ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Το Παλαμήδι και το Μπούρτζι
Ο επισκέπτης πρέπει να ξεκινήσει με ένα ρομαντικό περίπατο στα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης που πλαισιώνεται με νεοκλασικά σπίτια. Έπειτα μπορεί να συνεχίσει παραλιακά και να φτάσει ως τη παραλία Αρβανιτιά και να γαληνέψει δίπλα στη θάλασσα. Εκείνο όμως που θα τον μαγέψει είναι μια περιήγηση στο Παλαμήδι, ένα θαυμαστό οχυρό που ταίριαξε απόλυτα με το φυσικό τοπίο. Ο λόφος πάνω από το Ναύπλιο οχυρώθηκε το 1867 από τον Βενετσιάνο Μοροζίνη. Μεταξύ των ετών 1711-1714 έγιναν τα τελευταία οχυρωματικά έργα με σχέδια του Grimani. Το φρούριο αποτελούνταν από ισχυρό τείχος και οχτώ ανεξάρτητους προμαχώνες που μπορούσαν να βάλουν ενάντια στους άλλους αν ήταν ανάγκη. Θεωρούνταν απόρθητο, όμως το 1715 έπεσε στους Τούρκους και το 1822 στους Έλληνες. Στο εσωτερικό θα σας εντυπωσιάσει η στενή υπόγεια φυλακή του Κολοκοτρώνη. Μπορεί κανείς να το επισκεφθεί ανεβαίνοντας τα 857 σκαλοπάτια αλλά και από το δρόμο που οδηγεί στο φρούριο.
Το Μπούρτζι το άλλο σημαντικό φρούριο του Ναυπλίου, χτίστηκε το 1473 πάνω στο νησάκι των Αγ. Θεοδώρων στην είσοδο του λιμανιού. Το όνομά του το πήρε από τη τουρκική λέξη μπούρτζ= φρούριο. Το 1865 ο Γεώργιος Α΄ θα το αφοπλίσει και σήμερα αποτελεί τουριστικό προορισμό που φτάνει κανείς εύκολα με καραβάκι από το λιμάνι της πόλης.
 

Το κάστρο της Ακροναυπλίας
Το τρίτο και παλαιότερο κάστρο του Ναυπλίου βρίσκεται στη μικρή χερσόνησο που εισχωρεί στον Αργολικό κόλπο, η Ακροναυπλία. Για πρώτη φορά οχυρώνεται τον 7ο π.Χ. αι., όμως λίγα διασώζονται από εκείνη την εποχή. Τα Βυζαντινά χρόνια στα τέλη του 12ου αι. ενισχύονται οι οχυρώσεις αλλά και οι Φράγκοι θα κάνουν σημαντικά έργα για την οχύρωση μετά το 1210 που κατακτούν το Ναύπλιο. Τα βασικά οχυρωματικά έργα που σώζονται μέχρι σήμερα έγιναν κατά την Α’ Ενετοκρατία (1389-1540) από τον Pasqualligo και τον μηχανικό Gambello, οπότε χτίστηκε και το κάστρο των Τόρων στο Α. άκρο της χερσονήσου, ενώ το 1702 κατά τη Β’ Ενετοκρατία ξεκίνησαν ανακατασκευές στο οχυρό. Λέγεται επίσης ότι το φρούριο επικοινωνούσε με μυστική δίοδο με το Παλαμήδι. Η Ακροναυπλία χρησίμευσε ως φρούριο μέχρι την ελληνική επανάσταση. Ο Καποδίστριας έχτισε εκεί στρατιωτικό νοσοκομείο, αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή και επί Γεωργίου Α’ η Ακροναυπλία μετατράπηκε σε στρατώνα.
 

Μουσεία, Ιστορικά κτήρια και μνημεία
Μέσα στη πόλη υπάρχουν πολλά μουσεία και ιστορικά κτίρια που αξίζουν επίσκεψης. Στη πλατεία συντάγματος δεσπόζει το ανακαινισμένο αρχαιολογικό μουσείο. Στο διώροφο κτήριο του 1713 φιλοξενούνται εκθέματα από ανασκαφές ολόκληρης της Αργολίδας, με κορυφαίο έκθεμα την πανοπλία του 15ου π.Χ. αι. από τα Δενδρά. Λίγο πριν τη πλατεία βρίσκεται το πολεμικό μουσείο. Στεγάζεται στο διώροφο κτήριο όπου το 1828 λειτούργησε η πρώτη σχολή Ευελπίδων. Τα εκθέματα του μουσείου σχετίζονται με την ιστορία της σχολής και τους πολέμους που συμμετείχε η Ελλάδα, από την ελληνική επανάσταση ως την απελευθέρωση από τους Γερμανούς το 1944. Συνεχίζουμε τη περιήγηση με το Πελοποννησιακό λαογραφικό μουσείο «Βασίλειος Παπαντωνίου». Η έκθεση του μουσείου αφορά την αστική ζωή στο Ναύπλιο και τις γύρω περιοχές του 19ου αι.. Γι’ αυτό όποιος το επισκεφθεί θα δει παραδοσιακές φορεσιές και σκεύη, κεντήματα, φωτογραφίες και κοσμήματα. Στο χώρο λειτουργεί και βιβλιοθήκη. Το μουσείο τιμήθηκε και ως το καλύτερο για το 1871 στην Ευρώπη. Σε ένα όμορφο νεοκλασικό του 1905 στεγάζεται η εθνική πινακοθήκη από το 2004, το κτίριο ανακαίνισε το ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης». Κύριο θέμα των εκθεμάτων, πινάκων και των γλυπτών είναι η ελληνική επανάσταση.
Τέλος άλλα δυο μνημεία χρήζουν επίσκεψης. Το πρώτο είναι η πύλη της ξηράς που κατασκευάστηκε το 1708 και αποτελούσε την μοναδική είσοδο της πόλης από τη ξηρά. Παλαιότερα το Ναύπλιο προστατευόταν από τάφρο και στη πύλη υπήρχε ξύλινη γέφυρα που σηκωνόταν κάθε βράδυ. Το δεύτερο είναι ο Λέων των Βαυαρών. Γλυπτό που λαξεύτηκε στο βράχο το 1840-41 με εντολή του πατέρα του Όθωνα προς τιμήν στρατιωτών της ακολουθίας του βασιλιά που πέθαναν στο Ναύπλιο.
 

Εκκλησίες
Πολλές και σημαντικές είναι οι εκκλησίες του Ναυπλίου. Σημαντικότερος ο ναός του Αγ. Σπυρίδωνος, ο οποίος ανεγέρθηκε το 1702 και το 1831 δολοφονείται στην είσοδο του ο Ι. Καποδίστριας. Οι τρύπες από τις σφαίρες στο τοίχο του ναού είναι ακόμα ορατές. Ένα μικρό αλλά σημαντικό εκκλησάκι είναι των Αγ. Πάντων της Β’ ενετοκρατίας (1686-1715). Όταν το 1715 οι Τούρκοι κατέλαβαν τη πόλη ήταν η μόνη εκκλησία που μπορούσαν να εκκλησιαστούν οι χριστιανοί. Ως το 1852 λειτουργούσε εκεί το νεκροταφείο της πόλης όπου ετάφησαν και πρόσωπα της επανάστασης.
Στο συνοικισμό της Πρόνοιας σε ένα από τα ψηλότερα σημεία του Ναυπλίου συναντάμε το ναό τηςΕυαγγελίστριας. Παλαιότερα υπήρχε μικρό μοναστήρι στο σημείο, ενώ ο σημερινός ναός είναι του 1975. Νότια του ναού υπάρχει ένα μικρό παρεκκλήσιο και μια αίθουσα με ιστορικά και εκκλησιαστικών αντικείμενα. Μια από τις παλαιότερες εκκλησίες με μεγάλη ιστορία είναι ο μητροπολιτικός ναός του Αγ. Γεωργίου. Χρονολογείται από τον 16ο αι. και είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την ιστορία της πόλης. Εδώ τελέστηκαν οι κηδείες των Παλαιών Πατρών Γερμανού, του Δημ. Υψηλάντη και του πρώτου κυβερνήτη μας Καποδίστρια. Το 1833 στο ναό εισήλθε ο Όθων όταν έφτασε στο Ναύπλιο. Εξαίρετες είναι οι αγιογραφίες του ναού με σημαντικότερη αυτή που αντιγράφει το μυστικό δείπνο του Leonardo da Vinci.
 

Κοντά στη πλατεία Συντάγματος βρίσκεται ο ναός Γενεσίου της Θεοτόκου του 15ου αι.. Έξω από το ναό υπάρχει μνημείο στο σημείο που βασανίστηκε από τους Τούρκους ο Νεομάρτυρας Αναστάσιος εκ Ναυπλίου. Κάθε 1η Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη του, καθώς είναι ο πολιούχος της πόλης και με αφετηρία το ναό της Παναγίας γίνεται μεγάλη λιτανεία της εικόνας του αγίου. Στα σημαντικότερα κτήρια της πόλης συγκαταλέγεται το «Βουλευτικό» στη Πλατεία συντάγματος. Αρχικά ήταν τουρκικό τζαμί χτισμένο περί τα τέλη του 18ου αι.. Μετά την απελευθέρωση το κτήριο επισκευάστηκε και το Σεπτέμβριο του 1825 λειτούργησε εκεί η πρώτη βουλή των Ελλήνων. Επίσης ο βυζαντινός ναός της Αγ. Σοφίας και ο ναός του Αγ. Νικολάου ομορφαίνουν τη πόλη.